Carlos Plumb Birleşik Devletler deniz kuvvetlerinde genç subaylara öğretmenlik yapıyordu. Vietnam’da jet pilotu olarak savaşmıştı. 76. uçuşu sırasında uçağı yerden havaya fırlatılan bir füzeyle vurulmuş 6 yılını bir hapishanede geçirdikten sonra tekrar ülkesine dönmüştü. Şimdi genç öğrencileriyle bu paha biçilmez deneyimlerini paylaşıyordu.
Bir gün bir lokantada eşiyle birlikte yemek yerken yakındaki masada bir adam kendisine yaklaştı ve "Siz Yüzbaşı Plumpsınız değim mi?" dedi. Plump’ın cevap vermesine fırsat vermeden konuşmasını sürdürdü adam;
"Vietnamda Kitty Hawk savaş gemisinde savaş pilotuydunuz. Uçağınızı vurmuşlardı."
"Bütün bunları nereden biliyorsun" diye sordu Plump şaşkınlıkla
Adam hemen cevap verdi;
"Sizin paraşütünüzü katlamıştım". Bir taraftan eliyle ustaca katlama hareketleri yaparken "Umarım paraşütünüz hemen açılmıştır" dedi. Plump minnettarlıkla "Elbette" dedi "Katladığın paraşüt açılmamış olsaydı bugün burada olamazdım." Adam tevazu ile Plump’ın elini sıkıp müsaade istedi ve yerine oturdu.
Plump o gece uyuyamadı. Hep adamı düşündü. Bir paraşütün katlanma biçimi bir pilotun ölüm kalım meselesi olacak kadar incelikli bir işti. Bir jet pilotu olarak bu detayı hiç düşünmemişti. Kim bilir Kitty Hawk’ta kaç kez yüz yüze gelmişlerdi de sıradan bir memur olarak görmüştü adamı. Sözüm ona bir jet pilotunun yaptığı ile sıradan memurların yaptığı işler kıyaslanır şeyler değildi! Hep sıradan biri gibi görmüş olmalıydı adamı. Hayatında yeri olmayan önemsiz bir dekor gibi. Çok büyük bir ihtimalle ona bir "Merhaba" demeyi bile çok görmüştü.
Saatlerce onun yaptığı işi düşündü. Yüzlerce paraşütün iplerini birbirinden itina ile ayırışını kumaşı inceden inceye katlamasını hayal etti. Elinin her hareketinde hiç tanımadığı birinin hayatını ellerinde tuttuğunu fark etti.
Ertesi gün dersine şu beklenmedik soruyla başladı Plump: "Paraşütünüzü kim katlıyor?" Bir süre susup cevap bekledi. Anlaşılan o ki kendi işinin detaylarında kritik katkıları olan insanları hesaba katmıyordu.
İşte size hayatın her anını, çok önemliymişcesine yaşamak için bir sebep daha. Eğer, o bir anı hafife alırsanız, belki de birine çok büyük bir kötülük yapmış olabilirsiniz. O halde, kimseyi riske atmayın, -hayatı değil belki ama- en azından yaptığınız işi ciddiye alın!
Hepimizin hayatımızın her anında kullandığımız bir paraşüt vardır. Bizi hayatta tutan ayaklarımızı yere sağlamca bastıran ya da havada asılı kalıp öteleri görmemizi sağlayan nice küçük fakat önemli detayın arkasında kimler var acaba.
Elbetteki jet pilotu olmanız ya da savaşıyor olmanız gerekmiyor bu soruya muhatap olmak için. Simdi sokakta huzurla yürürken biri basit bir soru sorulabilir size:
"Pantolonunuzu kim ütülüyor?"
Kaynak:
http://www.charlieplumb.com/book-insights.htm
Etiketler: paraşüt, herkesin değeri, insanlara önem vermek,
BEĞENDİYSEN SEN DE PAYLAŞ
0 yorum:
Yorum Gönder